Daha önce çok sefer bu köşede önerdiğim bir sosyal medya hesabı var. Adı We Rate Dogs. Köpeklerle ilgili tatlı hikâyeler aktarıyorlar, hepsi insanın kalbine bir şekilde dokunuyor. Genellikle yüzünüzü güldüren, gününüzü güzelleştiren şeyler. Bazen de hazırlıksız yakalandığınızda canınıza okuyan içerikler paylaşıyorlar. Bugün aktaracağım böyle bir şey.
ABD Dupont’ta 3 Haziran günü, bölge sakinleri her gün alışık olduğu görüntüyü yaşayacaklardı fakat bu kez bu tabloya bir anlam yüklenmişti. Bunu mahallenin çeşitli noktalarına asılan ilanlarla anladılar. Mellow adındaki köpek, 2019 yılından beri her gün, kar-yağmur-çamur demeden günde iki kez yürüdüğü bölgede son kez yürüyüşe çıkacaktı.
Mellow’u barınaktan sahiplenen Kevin Curry, lenfoma teşhisi konan ve artık uyutulmasına karar verilen Mellow’un ağzından bir mektup kaleme aldı mahalledekilere.
BU SON TURUM
“Benim adım Mellow ve Eylül 2019’dan beri sahibim Kevin ile birlikte Dupont’ta yaşıyorum. Walnut Sokağı’nda yaşıyor olmamıza rağmen, yağmur, kar, çamur demeden her gün günde iki kez mahallede yürüdüğümüzü fark etmiş olabilirsiniz. Bazı komşular beni daha önce sevmiş ya da bana ödül maması vermiş olabilir. Bazılarını ise sadece yanlarından geçerken bana ‘Merhaba’ diyebilen kendi köpekleri aracılığıyla tanıyor olabilirim. Birbirimizi ne kadar iyi tanıyor olursak olalım, hayatımı herhangi bir kurtarma köpeğinin umabileceğinden çok daha zengin hale getirdiniz. Bu kadar şefkatli komşulara sahip olduğum ve birbirini bu kadar iyi kollayan bir toplulukta yaşadığım için çok minnettarım” diye başladığı mektupta son yolculuğa davette bulunuyor: “Yıllar içinde çok yavaşladım ve ne yazık ki bu mektubu almanızın nedeni de bu. Yakın zamanda lenfoma teşhisi kondu ve haziran ayında köpek cennetine gideceğim. Tam olarak ne zaman gideceğimden emin değilim, ancak son birkaç haftadır her gün mahallede alıştığım gibi dolaşmak benim için daha da zor hale geldi. Bu nedenle, hâlâ yapabiliyorken, 3 Haziran Cumartesi günü saat 7-8 arasında mahallede dolaşacağım ve müsait olursanız sizinle yüz yüze vedalaşmak isterim. Başımı okşamak veya karnımı ovmak için sokakta olursanız sonsuza dek minnettar kalacağım.”
Gözyaşlarımızı silelim ve devamını okuyalım şimdi:
“Yürüyüş rotamızı ve evinizin önünden geçebileceğimi düşündüğüm zamanları da belirtiyorum. Eskisinden daha yavaş olabilirim, bu yüzden geç kalırsam özür dilerim. Sahibime gelince: Ben öldükten sonra muhtemelen şu anda yaptığımız kadar çok yürüyüşe çıkmayacak ve bu yüzden onu etrafta sık sık göremeyebilirsiniz. Hepinizi ve özellikle de mahalledeki diğer evcil hayvanları görmeyi benim kadar özleyeceğini biliyorum. Son 4 yıldır bana gösterdiğiniz tüm sevgi için tekrar teşekkürler. Cumartesi günü görüşmek dileğiyle, hayatımı bu kadar güzelleştirdiğiniz için teşekkür ederim.”
Gönder