Nurİ Bilge Ceylan, Kültür Bakanı Mehmet Ersoy’u ziyaret etmiş.
Dediler ki:
“Bu ziyaret nedeniyle büyük linç var”.
*
Yemin ediyorum ilk aklıma gelen şu oldu:
*
Seçimden önce muhalefete destek veren sanatçılar kervanına katılmıştı ya Nuri Bilge Ceylan.
Kendi kendime dedim ki...
“Herhalde AK Partili bazı hesaplar, Bakan Ersoy’u linç ediyorlardır. Seçimden önce muhalefete destek atmış bu yönetmenle sen nasıl bir araya gelirsin falan diye”.
*
Hemen baktım neymiş işin aslı faslı diye.
Yok, yok.
Böyle olmamış.
AK Partililerden bu ziyarete yönelik hiçbir olumsuz tepki yok. AK Partili hesaplar, gayet olağan karşılamışlar bu ziyareti.
*
Meğer linç edilen Bakan Ersoy değil Nuri Bilge Ceylan’mış.
Meğer linç edenler “salonlar, piyasalar, sanat sevicileri” imiş.
*
Peki linç gerekçesi? O da aşağı yukarı şöyle:
*
“Sen Bakan’ı nasıl ziyaret edersin Nuri Bilge? Ne işin var senin orada? Sansür, mansür olayları olurken niye Bakan’a gidiyorsun?”.
*
Ben şimdi buraya “AK Parti yanlıları daha tahammüllü” diye yazacağım, beni de linç edecekler.
Amaaan! Ederlerse etsinler.
GÜLŞEN’İN İSTİKLAL MARŞI OKUMASINA DAİR 4 ŞEY
- BİR: Gülşen’in milli duyarlılığını göstermesi açısından harika bir çıkış. “Samimi mi?” diye soracak olanlara şunu söylemek isterim: Kimsenin kalbini açıp bakamayız. Görünür olana göre hüküm veririz.
*
- İKİ: Klip yapmış. Klibe baktım: Çabası güzel. Bayağı bir emek harcamış. Klip etkileyici olsun diye çok uğraşmış. Elinden gelenin fazlasını yapmış. Bu olağanüstü gayret de yabana atılamaz.
*
- ÜÇ: Giydiği kıyafete gelince... İşte o olmamış. Tanrıça ile Özgürlük Heykeli arası bir şey çıkmış kıyafet olarak. Göndermeleri manasız. Gereksiz bir zorlama var kıyafette. Sadelikte karar kılsaydı çok daha iyi olurdu.
*
- DÖRT: Müzik kulağım yoktur benim. Şarkıları, türküleri kafasını gözünü kırarak söylerim. Bu işten çakmayan biri olarak söylüyorum: Söyleyişi pek etkilemedi beni. Ama sakın beni baz almayın. Dediğim gibi ben baz alınamam.
YEREL SEÇİMDE HANGİSİ DAHA ÇOK CEZALANDIRILIR: İKTİDAR MI MUHALEFET Mİ
- İKTİDARA CEZA: Ekonomide seçime kadar hissedilir bir rahatlama sağlanmazsa ceza kesilir. “Nasıl olsa bu bir yerel seçim, nasıl olsa iktidar değişikliği söz konusu değil” duygusuna kapılarak kesilir bu ceza. Özellikle büyükşehirlerde ortaya çıkabilecek bir durumdur bu. Ne oranda olur? Bilmiyorum. Ama bildiğim bir şey var: Yerel seçime iki ay kala kabaracak duyguya bakmak lazım. Tabii bir de iktidarın büyükşehirlerde kimleri aday göstereceğine.
*
- MUHALEFETE CEZA: Muhalefet seçmeninin, muhalefet partilerini cezalandırma arzusu, enerjisi, iştahı çok ama çok daha fazla. Yoğun bir tepkisellik gözleniyor orada. Ama yine de şu iki belirsizlik var.
BİR: Tepkiselliğin boyutlarıyla ilgili bir veri yok.
İKİ: Tepkiselliğin seçime kadar sürüp sürmeyeceği belli değil. Ama işin şu kısmında belirsizlik yok: İktidarı cezalandırmak isteyebilecek seçmenin gönül rahatlığıyla gideceği adres yok.
CEMAL CANPOLAT’I ÖVECEĞİM BİRAZ
Cemal Canpolat’ı tanır mısınız? Kaftancıoğlu’ndan önce CHP’nin İstanbul İl Başkanı’ydı. Şimdi yine aynı makama aday. Canpolat’la bir araya gelmişliğim yok. Kişisel olarak tanışmayız. Ama kendisiyle ilgili uzaktan şöyle bir izlenimim var: “Daima mazlum”. Şu nedenlerden dolayı:
*
- CHP İstanbul İl Başkanı olduğu dönemde gayet iyi bir performans göstermişti. 2017 referandumunda İstanbul’da CHP önderliğindeki muhalefet bloku yüzde 51.4 almıştı. İstanbul’da yıllar sonra ilk kez böyle bir tablo ortaya çıkmıştı.
*
- Canpolat döneminde (2014 / 2019 arası) İstanbul’da CHP’nin 14 ilçe belediyesi vardı. Kaftancıoğlu’nun başkan olduğu 2019 seçiminde ise CHP, 12 ilçe belediyesi alabildi. Büyükşehir alındığı için bu eksiklik pek göze çarpmadı.
*
- Canpolat / Kaftancıoğlu kurultayda karşı karşıya geldiğinde... Kemal Kılıçdaroğlu, Canan Kaftancıoğlu’nu desteklemişti. Buna rağmen Cemal Canpolat’ın performansı çok iyiydi. Çok az farkla seçimi kaybetti.
*
- Kılıçdaroğlu’nun Cumhurbaşkanlığı seçimini kaybetmesinin ardından “CHP’de Alevi lobisi var” cümlesi çok sık söylenir oldu. Canpolat da Alevi. Ancak Canpolat, hiçbir zaman siyasetini kimlik üzerine kurmadı.
ANNENİN ADI DÜĞÜN DAVETİYESİNE YAZILIR
Tahir Büyükkörükçü Hoca’nın oğlu “hoca” olmuş, vaaz veriyor.
Sosyal medyada rastladım.
Diyor ki: “Düğün davetiyelerinde ille de annenin de adı yazılıyor. Niye ilan ediyorsun eşinin adının ne olduğunu aleme?”
*
Bu Hoca’nın söylediği şeyin kabul edilir bir tarafı yok. Sadece söylediği üzerine biraz akıl yürütmesi, biraz düşünmesi için kapı aralamak istiyorum.
Bu amaçla şu soruyu soracağım kendisine:
*
Kadınların isimlerinin bile gizlenmesi gerekiyorsa biz İslam tarihinde yer etmiş kadınların isimlerini nasıl öğrendik? Sahabe kadınların isimlerini nasıl öğrendik? Kadın isimlerinin aleme ilan edilmesi lüzumsuzsa, o mübarek kadınların isimleri neden aleme ilan edildi? Hz. Ayşe’yi, Hz. Zeynep’i, Hz. Fatma’yı niye ismen biliyoruz? Ne zarar gördü İslam, bu isimlerin biliniyor olmasından? Bu isimleri aleme ilan edenler yanlış mı yaptılar hâşâ.
O KADAR DA YOK ARTIK DEĞİL
Özgür Özel, bir röportajında şöyle demiş:
*
“CHP’ye bir Macron aramıyoruz. Sırf beyaz gömlek yakışıyor, kollarını kıvırdı diye partili olmayan birini partinin başına getirmeyeceğime göre...”
*
Bunu duyanlar, “Aha! İmamoğlu’na laf çakıyor” demişler.
*
Özgür Özel de laf çakanlara şöyle seslenmiş:
*
“Yok artık! Ekrem Başkan partisiz mi? Ekrem Başkan siyasetsiz mi? Ben Ekrem Başkan’ı kastetmedim”.
*
Doğrudur. Ekrem Başkan partisiz değil ama partiyle bağları çok sağlam değil.
Doğrudur. Ekrem Başkan siyasetsiz değil ama ideolojik perspektif sunmuyor.
Ayrıca şunu da unutmayalım:
“Beyaz gömleğinin kollarını sıvadı” dendiğinde akla ilk İmamoğlu’nun adı gelir.
Yani o kadar da “yok artık daha neler” durumu yok.
*
Bir de kafam karıştı benim: Hani Özgür Özel, İmamoğlu’nun adayıydı?
Bazen CHP’yi anlamak, Schopenhauer’ı anlamaktan bile daha zor.
Gönder